Ana içeriğe atla

"Bize sözlerimizden çok yüreğimizden anlayan gerek.." Cahit Zarifoğlu

Ne kadar güzel demiş şair.. Özetlemiş tüm çırpınışlarımızı. Tek derdimiz bu değil mi zaten? Yürekten anlayanlarla karşılaşmak. Keşke yollarımız hep böyleleriyle kesişse ama maalesef imtihan dünyası işte her türlüsü çıkıyor karşımıza. Buna da şükür Rabbim bizi onlardan eylemesin.
  İnsanın yüreğine dokunmak bir başka. Konuşmadan bile anlaşırsın hani aynı şey geçer aklından,aynı yere bakar gözlerin. Sonra birlikte bakarsın şu koca dünyaya,aslında koca bir hiç olduğunu görürsün. Ah şu yürekler de olmasa ne işe yarar bedenlerimiz.. Bizi hayvanla bir tutanlar utansın,Rabbim demiş;

"Yoksa sen onların çoğunun (söz) dinleyeceklerini yahut akıllarını kullanacaklarını mı sanıyorsun? Onlar hayvanlar gibidirler, belki yolca onlardan daha da şaşkındırlar." FURKAN Suresi 44.ayet..

Şimdi kendini hayvanlarla bir tutanlar,-tek farkımız daha gelişmiş olmamız- diyenler, işte bunlar. Zaten bildirilmiş açık bir şekilde. İnsan yüreğini neden kapatır ki? Hisleri olduğu halde,ihtiyacı olduğu halde nasıl görmezden gelir? Kendi aklının,kalbinin açıldığı kapıları nasıl kapatır da böyle yüzeysel bir halde -öylesine yaşıyoruz işte-diyebilir. Rabbim bizi böylesine donatmışken kendi değerimizi kendimiz ayaklar altına alıyoruz maalesef.

 

 'Bize sözlerimizden çok yüreğimizden anlayan gerek..'


Çok şükür,her şeyden önce yüreklere bakan, Allah'a..Burada ne kadar yanlış anlaşılsak da ne kadar hor görülsek de herkesten her şeyden büyük bir Allah var. Bizi bizden iyi bilen Allah..Yüreklerimiz doğru olsun gerisi boş. Kalpten kötülük geçmesin,zaten kalpte olmayan dile gelmez. Bedeni kirletmez. Allah'a temiz kalplerle dolu dolu amellerle varalım inşaallah.

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Pes Etmek Yok

Uzun süredir yazamadım. Mağlum okul açıldı ,öncesinde bayram telaşları memlekete gidiş vs. derken... Tabi bu sırada çok şeyler yaşandı. Ama ümitler hiç solmadı,direniyor..   Bugün biraz halimizden bahsetmek istiyorum. Bizler fikir insanları olarak bu toplumun içinde resmen direnişteyiz. Herkesten önce kendimizi eğitmek ,hizaya çekmek zorundayız. Algılarımız açık olmalı ve hiç bir kandırışa gelmemeliyiz. Dört yanımızın şeytanla çevrili olduğu şu zamanlarda kendimizi muhafaza etmek ne kadar zor ve bir o kadar da zaruri. Evet zaruri! Eğer biz müslüman olduğumuzu iddia ediyorsak,her fırsatta bunun edebiyatını yapıyorsak, bu dilde kalmamalı. Samimiyetimizi ortaya koymalıyız,yüreklerimizi ortaya koymalıyız. Bizi birleştiren İslam olmalı. İslam hiç bir zaman kavgaya zulme sebep olmamalı. Nefsimize uyup yaptığımız saçmalıklar asla İslama mal edilemez. Temkinli,gözü açık olmalıyız.    Tabi en önemli unsur,içini dolduramağımız Müslümanlık. Aslında Kuran-ı Kerim'de dolu dolu anlatılan,h
Yorum Gönder
Devamı

Nasıl Başladım?

Elbet çıkar anlayan. yoo kendimi çok sıradışı fikirleri olan biri gibi görmüyorum ,ya da ay kimse beni anlamıyor herkes aptal ,diye de düşünmüyorum. Anlaşılmamak üzerine konuştuğum zaman genelde bu şekilde algılanıyor sanki ben insanları küçümsüyormuşum gibi. Aslında durum tam tersi ben kendi fikirlerimden bahsedince suçlanıyorum yadırganıyorum ve tabii bir süre sonra sanırım beyin böyle bir mekanizma oluşturuyor. Şimdi yorum yapsam nasılsa yine herkes korkuyla bakıcak ya da sen uçlarda düşünüyorsun mümkün değil bu vs. gibi cevaplar alıcam. Aslında tek derdim ,çoğunlukla unutulmuş,unutturulmuş ya da unutulmak istenmiş,Kuran-ı Kerim'in emrettiklerini yaşamaya çalışmak. Bazen düşünüyorum ,sorsan kimse müslüman olmadığını söylemez hatta o kadar ki bu konuda asla laf söyletmez.Peki konu hükümleri uygulamaya gelince,kızım orayı karıştırma!,diyebiliyorlar. Oldum olası bu fikri anlamamıştım,işin biraz daha içine girince ve artık kendi yolumu çizdiğim şu zamanlarda bu konunun daha ç
2 yorum
Devamı