Papapya~

Herkese merhaba Yazılarım ne kadar okunuyor anlaşılıyor bilmiyorum ama elbet birilerine ulaşıyordur. Eminim tüm müminlerin kalbi bir atıyor,birbirini arıyor o yürekler. Bulduğunda ise sanki yıllardır birbirini tanıyormuş gibi sarılırlar,çünkü onlar ezelden kardeştir.. Rabbim o kardeşlerle yolumu kesiştirsin inşallah.İlim yolunda,Allah için seven isteyen insanlar bir başka oluyor. biraz bu konuya değinmek istiyorum --> İLİM Öncelikle günümüzde ilimden anlanan nedir? Üniversite okumak yüksek lisans doktora master gibi yükselerek gidiyor.Ne kadar yükselirsen o kadar ilim irfan sahibisin anlamına geliyor. Bir çok profesörle bir arada oluyorsun bu sistemin içinde. Ve benim sık karşılaştığım şey,kendi inançsızlıklarını aşılamaya çalışmaları.. Günümüzdeki ilim anlayışı aynen bu,tüm hayatını kariyere vermek profesörlüğe kadar yükselmek ve kibir içinde tanrıtanımaz hale gelmek. 40/Mu'min-83 Çünkü onlara peygamberleri, delillerle geldikleri zaman, kendilerinde bulunan ilme gü

Elbet çıkar anlayan. yoo kendimi çok sıradışı fikirleri olan biri gibi görmüyorum ,ya da ay kimse beni anlamıyor herkes aptal ,diye de düşünmüyorum. Anlaşılmamak üzerine konuştuğum zaman genelde bu şekilde algılanıyor sanki ben insanları küçümsüyormuşum gibi. Aslında durum tam tersi ben kendi fikirlerimden bahsedince suçlanıyorum yadırganıyorum ve tabii bir süre sonra sanırım beyin böyle bir mekanizma oluşturuyor. Şimdi yorum yapsam nasılsa yine herkes korkuyla bakıcak ya da sen uçlarda düşünüyorsun mümkün değil bu vs. gibi cevaplar alıcam. Aslında tek derdim ,çoğunlukla unutulmuş,unutturulmuş ya da unutulmak istenmiş,Kuran-ı Kerim'in emrettiklerini yaşamaya çalışmak. Bazen düşünüyorum ,sorsan kimse müslüman olmadığını söylemez hatta o kadar ki bu konuda asla laf söyletmez.Peki konu hükümleri uygulamaya gelince,kızım orayı karıştırma!,diyebiliyorlar. Oldum olası bu fikri anlamamıştım,işin biraz daha içine girince ve artık kendi yolumu çizdiğim şu zamanlarda bu konunun daha ç

Ne kadar güzel demiş şair.. Özetlemiş tüm çırpınışlarımızı. Tek derdimiz bu değil mi zaten? Yürekten anlayanlarla karşılaşmak. Keşke yollarımız hep böyleleriyle kesişse ama maalesef imtihan dünyası işte her türlüsü çıkıyor karşımıza. Buna da şükür Rabbim bizi onlardan eylemesin.   İnsanın yüreğine dokunmak bir başka. Konuşmadan bile anlaşırsın hani aynı şey geçer aklından,aynı yere bakar gözlerin. Sonra birlikte bakarsın şu koca dünyaya,aslında koca bir hiç olduğunu görürsün. Ah şu yürekler de olmasa ne işe yarar bedenlerimiz.. Bizi hayvanla bir tutanlar utansın,Rabbim demiş; "Yoksa sen onların çoğunun (söz) dinleyeceklerini yahut akıllarını kullanacaklarını mı sanıyorsun? Onlar hayvanlar gibidirler, belki yolca onlardan daha da şaşkındırlar." FURKAN Suresi 44.ayet.. Şimdi kendini hayvanlarla bir tutanlar,-tek farkımız daha gelişmiş olmamız- diyenler, işte bunlar. Zaten bildirilmiş açık bir şekilde. İnsan yüreğini neden kapatır ki? Hisleri olduğu halde,ihtiyacı old

    Evet bugün bir kez daha anladım ki en yakının bile nankör olabiliyor. Kimsenin sana saygı duymadığını görüyorsun. İnsanların gözünde önemli olabilmenin tek yolu para ve mevkiiden geçiyor. Geri kalan her şey ama HER ŞEY göz ardı edilebiliyor. Bu duruma ne desem nasıl bir sıfat bulsam bilmiyorum. Tanımlayamıyorum. Aslında onlar seni değersizleştirmeye çalışıyorlar ama benim için kendileri değersizleşiyor. Kendilerini küçültüyorlar.    Ne gariptir kalbinde ALLAH olanla olmayanın karşılaşması. Bir arada bulunması. Ne zordur anlaşması,hele ki saygı duyması..Ama artık kimse birbirini anlamak için uğraşmıyor ve tabii saygı duymak anlamsız bir özellik. Ne gerek var canım!     Bir takım kriterler belirlenmiş. Başarılı kabul edilmen onlara bağlı. Uyuyorsan başarılısın uymuyorsan BAŞARISIZ. Peki kim belirlemiş bunları veya ne baz alınmış? Ben söyleyeyim,Para!   Evet bizde her şey paraya bağlanmış yani paradan kastım balyalar değil tabii. Edindiğin mal,gezdiğin yerler ,yediğin yemekler